چطور یک چغاله‌مشدی باباشمل می‌شد؟ | ۷ وصله اختصاصی لوطی‌ها چه بود؟
تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۵۷۰۰۱
همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: در ادامه به جالب‌ترین نکات از نظام سلسله مراتبی لوطی‌ها، آزمون‌های جالب و عجیب و غریب ورود به این جرگه پرداخته‌ایم.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
لوطی‌ها مجاز نبودند هر شغل و پیشه‌ای برای گذران زندگی انتخاب کنند. در مرام آنها نبود برای امرار معاش سراغ مشاغلی چون دلاکی، حمالی، حلاجی و مقنی‌گری بروند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
لوطی‌ها صرفا از طبقه متوسط و یا ضعیف اقتصادی نبودند. حتی برخی از اعیان، اشراف و تاجرزاده‌ها هم مراحل ورود به جرگه لوطی‌ها را طی می‌کردند و به درجه داشی می‌رسیدند. مانند حاجی کاظم ملک‌التجار که در جوانی به مقام داشی رسید و یا شاهزاده عزیز، نواده مویدالدوله که به مقام باباشملی دست یافت.
باب ورود به جرگه لوطی‌ها برای همه باز بود اما یک آدم عادی فقط با رعایت موازین اخلاقی و اجرای مو به موی مرام‌نامه نانوشته لوطی‌ها بود که می‌توانست وارد گروه شود. ورود به این جرگه تازه اول کار بود، چون لوطی‌گری هم مراحل و طبقاتی داشت. آنها به تازه‌واردها «چغاله مشدی» می‌گفتند.
۳۰ دور اگر یک چغاله مشدی دور چال‌حوض شنا می‌کرد، ۱۰ پرس چلوکباب را یکجا می‌خورد و یا یک سینی پر از توت را بی‌آنکه زمین بگذارد از کن به تهران می‌آورد و نیز در چند امتحان عجیب دیگر هم قبول می‌شد، جواز لازم برای ارتقا به مرتبه داشی یا داش‌مشدی را کسب می‌کرد.
۱۵ باباشمل در تهران ۱۵۰ سال پیش وجود داشت. باباشملی بالاترین مرتبه لوطی‌گری بود. کسی باباشمل یا بزرگ لوطی‌های محله می‌شد که مرام‌نامه اخلاقی را مو به مو رعایت کرده باشد. هر محله فقط می‌توانست یک باباشمل داشته باشد؛ چون باباشملی جایگاهی بود که همه داش‌ها و لوطی‌ها به آن احترام می‌گذاشتند و حرف آخر را او می‌زد.
۷ وصله از لوازم اختصاصی لوطی‌ها، ظاهر آنها را از آدم‌های عادی جدا می‌کرد. آنها یک جام برنجی کرمانی، یک دستمال ابریشمی کاشانی، یک چاقوی اصفهانی، یک جفت گیوه تخت نازک، یک چپق از جنس چوب عناب یا آلبالو، یک زنجیر بی‌سوسه یزدی و یک شال داشتند که به صورت لام الف لا دور کمر بسته می‌شد.
کد خبر 808250 برچسب‌ها محله هویت شهری همشهری محلهمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: محله هویت شهری همشهری محله لوطی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۵۷۰۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کفش طلای اختصاصی برای قوی سپید!
به گزارش "ورزش سه"، ویژگی جالب تیم مهدی تارتار این است که بیشتر گل‌های این تیم را مهاجمان آن به ثمر می‌رسانند؛ از محمدرضا سلیمانی که در نیم فصل دوم عملکردی درخشان داشته تا رضا جعفری که با تغییر تیم از نساجی به ملوان جزو برترین بازیکنان لیگ برتر ایران شده است.
در بازی با استقلال خوزستان قرعه به نام رضا جعفری افتاد تا بعد از گل سه امتیازی به ذوب آهن، این بار در خوزستان خودی نشان بدهد و دروازه حریف را باز کند اما برای او افسوس بزرگ این بود که گلش سه امتیاز مهم را برای ملوان به همراه نیاورد.
این فصل رضا جعفری 8 گل به ثمر رسانده و محمدرضا سلیمانی با 7 گل در تعقیب اوست. این موقعیت تنها متعلق به تیم سپاهان است که شهریار مغانلو و رضا اسدی را در خود دارد و پس از آن گلزن‌ترین مهاجمان لیگ برتر در تیم ملوان دیده می‌شوند؛ شاید ابتدای فصل هیچکسی این پیشبینی را از وضعیت خط حمله تیم مهدی تارتار نداشت.
هنوز 5 بازی دیگر تا پایان فصل باقی مانده و این دو مهاجم برای بهبود شرایط تیمشان و همچنین شاید گرفتن پیشنهادات بهتر، انگیزه خود را برای دو رقمی کردن تعداد گل‌ها حفظ خواهند کرد.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود